Niko de Wit (1948) toont in Studio van Dusseldorp recente
beelden en penningen in staal en brons.
Op deze
expositie is een belangrijke plaats ingeruimd voor een variant
op kleinere schaal van het monument voor Ir. J. Rückert, dat De
Wit vorig jaar ontwierp voor de stad Tilburg. Het beeld bestaat
uit vier hoekelementen die een ononderbroken ringvorm omsluiten,
terwijl de elementen aan de buitenkant ten opzichte van elkaar
verschuiven en aldus een monumentale frictie teweegbrengen.
Inspiratie vindt de kunstenaar in alledaagse objecten en in
de architectuur van zowel oude als nieuwe culturen. Daarnaast
geven ook het materiaal en de vormen waarmee hij werkt
aanleiding tot nieuwe beeldconcepten.
Beeldhouwen is
voor Niko de Wit een voortschrijdend proces van experimenteren
en variëren, waarbij restvormen van het ene beeld dikwijls het
begin zijn van een volgend kunstwerk. Zo ontstaan sommige
beelden door gebruikte gipsmallen als uitgangspunt te nemen en
die vervolgens verder uit te werken.
In zijn recente
werk frappeert De Wit de kijker met onverwachte combinaties van
ronde en hoekige elementen, die in een dynamisch verband zijn
samengevoegd.
Meer dan voorheen wordt zijn werk nu
gekenmerkt door omsluitende en overhuivende composities.
Een beeld van Niko de Wit genereert altijd spanning, omdat de
kunstenaar steeds de grenzen van fysiek evenwicht lijkt op te
zoeken.